آب زیرزمینی تنها منبع آب شرب، خانگی و نیازهای کشاورزی در منطقه جافنا در شمال سری لانکا است. با وجود این که چالش های پایداری برای این منبع آب زیرزمینی از لحاظ در دسترس بودن و کیفیت آب بطور گسترده در تحقیق کنونی مورد مطالعه قرار گرفته اند ، شیوه های مدیریت و مصرف آب خانوار نادیده گرفته شده اند. بنابراین، این مطالعه سعی می کند تا الگوی مصرف و شیوه های مدیریت آب خانوار را به همراه مقایسه کارایی اقدامات مختلف مدیریت آب بر کاهش کمبود آب این منطقه را بررسی کند. داده های اولیه از طریق یک نظرسنجی پرسشنامه ای از 142 خانوار متعلق به یک منطقه روستایی پرآب ،یک منطقه روستایی کم آب ،یک منطقه ساحلی و یک منطقه شهری جمع آوری شد. داده ها از لحاظ کمی و کیفی مورد تحلیل قرار گرفت. براساس نتایج، تفاوت آماری معناداری در میانگین سرانه مصرف میان مناطق مختلف مطالعه شده و میانگین مصرف یک فرد در جافنا ،سری لانکا یعنی 200 لیتر در هر روز وجود ندارد. همچنین ،بعد خانوار و خانوارهای دارای منبع آب خود مهم ترین پیش بینی کننده های کل آب مصرف شده در یک خانوار هستند. علاوه بر این ، بیش از نیمی از خانوارهای پاسخ دهنده بخاطر دسترسی مداوم به آب بعلت داشتن منبع آب توسط خودشان در حفظ آب مشارکت ندارند. تحلیل های بیشتر در مورد کارایی مداخلات مدیریت با استفاده از مدل سازی سیستم برنامه ریزی و ارزیابی آب (WEAP) در مورد کاهش نقص نشان داد که اگر الگوهای مصرف کنونی ادامه یابد ، یک تقاضای unmet 51.7 میلیون متر مکعب آب در سال 2030 داریم. از سویی دیگر، با اجرای مداخلات مدیریتی ، نظیر افزایش تخلیه مجدد ، کاهش مصرف سرانه ، داشتن منابع آب اضافی ،کاهش آب بدون درآمد و نصب یک تصفیه خانه آب ، می توان به تقاضای آب سال 2030 پاسخ داد.
با توجه به محدود بودن منابع آبی و افزایش میزان مصرف آب ، یافتن راه کارهایی برای مدیریت صحیح مصرف اهمیت ویژه ای پیدا کرده است. از جمله موثر ترین اقدامات برای مدیریت مصرف و صرفه جویی در مصرف آب، استفاده از انواع لوازم کاهنده مصرف شامل شیر آلات الکترونیکی، شیر آلات اهرمی، شیر آلات زماندار، سردوش کاهنده، درفشان، سایه بان کولر و... می باشد. در این مقاله استفاده از شیر آلات الکترونیکی و سایه بان کولر برای مکان هایی که توسط اداره آب و فاضلاب استان یزد نصب گردیده، بررسی و مقایسه میزان مصارف آب قبل و بعد از نصب لوازم کاهنده صورت گرفته است. نتایج نشان میدهد استفاده از شیر الکترونیکی میزان کاهش مصرف بصورت میانگین دوره ها در حدود ۲۰ تا 47.5 درصد و استفاده از سایه بان برای کولر میزان مصرف آب را بصورت میانگین دوره ها از ۱5 درصد تا ۳۷ درصد کاهش داده است.
هدف این تحقیق بررسی توسعه مدیریت بهروری منابع انسانی پایدار در راستایی حفظ منابع آب زیرزمینی استان یزد می باشد که به صورت موردی در شرکت آب و فاضلاب مشترکین منطقه 1 یزد مورد مطالعه واقع شده است. روش تحقیق در این پژوهش توصیفی می باشد جامعه آماری در این پژوهش کلیه کارکنان مشترکین منطقه 1 یزد 35 نفر بوده انجام گرفته است. چارچوب نظری تحقیق با استفاده از نظریه های ترکیبی و تلفیقی دانشمندان این حوزه می باشد. در این مدل منابع انسانی در بعد توانایی و استعداد، و دانش و آگاهی و مهارت مورد بررسی واقع شده و برای بهره وری منابع انسانی از پرسشنامه استاندارد استفاده شده است. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون همبستگی پیرسون و رگرسیون استفاده شده است. در آزمون فرضیه ها با توجه به تایید فرضیه فرعی و بدست آمدن تاثیر مستقیم فرضیه اصلی تحقیق نیز تایید است. در این پژوهش، همچنین مشخص گردید سه متغییر فرعی شامل توانایی و استعداد، و آگاهی و دانش و مهارت بر بهره وری منابع انسانی در حفظ منابع آب زیر زمینی تاثیر دارد و در نهایت نتیجه گیری و پیشنهاد ارائه شده است.
در تحقیق حاضر با روش AHP و مطالعات گسترده و مشاهدات میدانی، اهداف، روشها و معیارهای روش سلسله مراتب AHP انتخاب گردیدند. اهداف انتخاب شده شامل ۸ هدف انتخاب لوله بهینه در زمینهای سنگی، ریزشی، معمولی، انتخاب بهینه لوله در قطر کوچک و قطر بزرگ، انتخاب بهینه لوله در صورت وجود آب زیرزمینی، انتخاب بهینه لوله در زمینهای هموار و انتخاب بهینه لوله در شرایط وجود انبوه ریشه درختان، بود. در زمینهای سنگی اولویت اول استفاده از لولههای کاروگیت و بدترین انتخاب لولههای سفالی و در زمینهای معمولی لوله کاروگیت به دلیل مشخصات فنی بهتر اولویت اول بوده و آخرین اولویت در این نوع زمینها، لولههای سفالی میباشد. در زمینهای ریزشی اولویت اول استفاده از لولههای فولادی و آخرین اولویت لولههای سفالی به دلیل هزینه تأمین و آسیبدیدگی بالا و مشکلات اجرایی میباشد. در زمین هموار لولههای PVC در اولویت قرار میگیرد و استفاده از لولههای بتنی و بتن پلیمری در اولویت آخر میباشد. در صورت وجود خطر نفوذ ریشه درختان، استفاده از لولههای PVC اولین اولویت انتخاب لوله و آخرین اولویت، لولههای سفالی و بتنی میباشد. در تراز آب زیرزمینی بالا لولههای GRP اولین اولویت بوده و آخرین اولویت در این شرایط استفاده از لولههای سفالی و بتنی میباشند. همچنین در صورت نیاز به استفاده از لوله با قطر کوچک، اولین اولویت استفاده از لولههای کاروگیتی و اولویت آخر لولههای بتنی و بتن پلیمری است. در لولههایی با اقطار بزرگ اولین اولویت استفاده از لولههای GRP است. در این حالت، لولههای سفالی در اولویت آخر میباشند.